Yönetemiyor muyuz acaba?

Yazıma bu başlık ile başlamamın bir nedeni olmalı elbette.

Uzun yıllardır iş yaşamı içerisinde yaşayan biri olarak gördüklerimi, yaşadıklarımı en son yayınlayacağım ‘’Yönetim Akademisi’’ adlı kitabımda dile getirmeye çalıştım.

Gördüklerim yaşamımdaki yaşadıklarım, işittiklerim ize yaşananların bir sunumu niteliğinde idi.

Hem görüp, hem yaşayarak, hem de size anlatılanları yorumlayarak birçok olayı öğrenme şansına sahip olabiliyorsunuz.

Derler ya, yaşanmışlıklar, yaşanacakların göstergesi ve eğitim sahasıdır.

İşte böyle öğrenerek öğretmeye, öğrendiklerinden ders çıkararak hayata tutunmaya çalışırken bir şeyi çok daha net gördüğümü belirtmek isterim.

Acaba yönetirken biz mi yanlış yapıyorduk, yoksa yönetilenlerde mi hata vardı, belki de yönetenler birçok şeyi görmezden geliyordu.

Yönetirken yönetemiyor, duygusallığı ön plana alıyor, duygusal zekamızı kullanamıyor ve hata oranında oldukça fazla artış oluyordu.

Ne yapmalıydık da bunları daha aza indirelim diye sorduğumda hep bunların bir takım aymazlık veya otorite ve hatta en önemlisi liyakatsiz davranışlardan geldiğini görerek olaylara bu açılardan bakmaya çalıştım.

Evet, liyakat sorunu oldukça büyük ve yönetirken yönetememeyi ortaya çıkaran ve hatta yönetme becerisini yok edebilen bir olgu olarak yerleştir.

Her kurumda, özellikle ülke yönetiminde, şirketlerde, kendilerini kurumsal olarak tanıtan birçok kuruluşta dahi liyakat kavramından uzaklaşılarak ahbap çavuş tarzı yönetim modelleri uygulanması işte yazının başlığındaki manşet gibi suratımıza vurulan bir tokat olarak sürekli, başımızın derdi şeklinde devam ediyor.

Bu konu o kadar önemli ki, yönetemiyor muyuz acaba sorusunun temelinde yatan bir sorun olarak ayakta duruyor.

Tüm yöneticilerin dikkat etmesi gereken bu sorunu özellikle bundan sonraki yazılarımda örnekleri ile açıklamaya çalışacağım.

Şimdilik burada bırakalım, yoksa yönetemiyor muyuz acaba sorusu ile biz baş başa kalacağız.

Sinan Bayraktar

İstanbul 26 Ocak 2022